Benim hala mektup arkadaşlarım ve anı kutum var. Hemen her kitabımın arasında kurumuş çiçekler. Bilimin getireceklerini de sabırsızlıkla bekliyorum. 200 yıl geçmişten, 200 yıl gelecekten gelip bugünü yaşamaya çalışıyorum. Bazen zor olsa da romantizmimi de heyecanımı da seviyorum. 

Hayatımın bu döneminde, 

Hiç bilmediğim bir şehrin,  bilmediğim deniz kıyısında bir köyünde, 

Uzun yazlık elbisemle, 

Köy kahvesinde 

Kahve, çay ve kurabiye yapıp öyle yaşamak istiyorum. 

Uzun zamandır kendimi yatağın altında unutulan bez bebek gibi hissediyorum.