23 Kasım 2014 Pazar

***


Yürüyorum. Yağmurda, bir denizin kıyısında. Birkaç damla yağmur ve deniz bedenimle buluşuyor. En çok yüzümle, gözlerimle ve dudaklarımla, gözyaşlarımın zehrini temizlemek için.

Yağmurun etkisiyle kabaran denizin dalgaları kıyıya vurdukça, her dalgada kayalıklara çarpıyor ruhum.

Kumlar, ayaklarımın altından kayıp gidiyor denizle birlikte. Deniz kabuklarının açtığı güzel yaralar kalıyor geride.

Birkaç parça yosun dolanıyor ayak parmaklarıma. Yosunları oldum olası sevmem.

Bir taş var soluk borumun içinde. Nefes alamıyorum. Daha kötüsü, hıçkıramıyorum. Her zamanki gibi sessiz sessiz gözyaşı döküyorum, bağırırsam ölürmüşümcesine.

Kalbim mürekkep kokulu parmakların arasında. Bir şey onu bütün gücüyle sıkıyor. Ruhum kalbimden çıktı. Kaçacak delik arıyor.